Charles Alavoine is zonet veroordeeld voor de moord op zijn minnares Martine, maar niet met voorbedachten rade. In een lange brief probeert hij zijn rechter ervan te overtuigen dat hij wel degelijk motieven had voor zijn misdaad, sterker nog: dat hij de moord louter uit liefde heeft gepleegd. Beetje bij beetje onthult Charles hoe hij zich uit een bescheiden milieu opwerkte tot arts, hoe zijn twee huwelijken hem niets dan onzekerheid bezorgden, hoe hij de `vulgaire Martine leerde kennen...In deze meesterlijke psychologische roman weet Simenon de lezer te charmeren en tegelijk te beangstigen. Op een volstrekt geloofwaardige manier toont hij ons een man die met logische stappen neerdaalt in de waanzin.