In de nacht van 4 op 5 juni 1974 vonden Amerikaanse soldaten in het Berliner Grunewald het lichaam van een stervende jongeman. Het ging om de 22-jarige Ulrich Schmücker, die tot de kringen van de Beweging van de Tweede Juni hoorde, en door leden van het kommando ‘Schwarzer Juni’ als verrader werd doodgeschoten, de eerste fememord (een moord door eigen rechter te spelen) in de geschiedenis van de Bondsrepubliek. Schmücker werd door de Duitse politie ‘gedraaid’ nadat hij bij de voorbereidingen van een bomaanslag was gearresteerd. Dit is de officiële versie van het verhaal, die door Stefan Aust echter betwijfeld wordt. Na Het Baader Meinhof Complex is het Aust opnieuw gelukt de lezer een geschiedenis van Duitsland voor te spiegelen waarin het hard tegen hard gaat: de tragedie- Schmücker versus de Duitse staat die er alles aan doet haar bemoeienissen met de executie te verdoezelen. Het heeft dan ook zestien procesjaren geduurd voor er duidelijkheid over de toedracht kwam: een mededader werd veroordeeld, de anderen vrijgesproken.