In de Noord-Hollandse bollenstreek wordt rond kersttijd een babylijkje gevonden.  Rechercheur Martin Jansen moet proberen de enige verdachte,  een meisje van 17, aan het praten te krijgen. Ze draagt sporen van een zware bevalling, maar zwijgt in alle talen. Het meisje lijkt erg op Kirstin, zijn vriendin die tijdens hun reis op Sicilië spoorloos verdween. Een duistere episode in zijn leven, waarbij Martin verdacht werd van betrokkenheid bij de verdwijning. En dan is er ook nog zijn dementerende moeder die  op sterven ligt. In Kruisverhoor  tollen deze drie verhaallijnen door elkaar in een boek dat misdaadverhaal is maar ook niet. In het boek van Peter Delpeut draait het vooral om wat die drie gegevens aanrichten in het leven van de rechercheur. Een psychologische (misdaad)roman op de grens van het genre.

De uitgever prees dit boek aan als het Literaire antowoord op de Killing! Mijn interesse was meteen gewekt want de Killing is een superserie en nu ook nog als boek. Ik vind het moeilijk om een vergelijking te maken maar het boek heeft "Scandinavische trekjes"!

Waarom dan wel? Kruisverhoor geeft de hoofdpersonages veel diepgang. Het worden mensen van vlees en bloed met hun eigen problemen. Zoals rechercheur Martin Jansen wiens moeder op sterven ligt en zijn vriendin Kirstin heeft verloren. Zijn vrouwelijke compagnon heeft ook thuis allerhande problemen. Deze beiden moeten dan een zaak onderzoeken die ogenschijnlijk heel makkelijk is maar dat toch niet blijkt te zijn! Een babylijkje is gevonden en de verdachte, een meisje van zeventien die net is bevallen, zit er naast.

De hoofdpersonages worden niet alleen geloofwaardig neergezet maar veranderen ook in de loop van het proces en dat is weer niet "Scandinavisch": Delpeut doet dit in 201 bladzijdes! Wel veel diepgang maar relatief weinig bladzijdes.Dat is wat ik de Hollandse beknoptheid/zakelijkheid noem!

Ik heb trouwens niks tegen dikke boeken, als ze goed zijn, maar dit is wel erg knap gedaan! Complete karakters met diepgang en weinig woorden en daarbij een goed verhaal met kop en staart.

Nadat ik het uit had dacht ik meteen aan een mooie tv-serie zoals de Killing!! Iets later hoorde ik dat de filmrechten al verkocht zijn. Een mooie serie zoals Unit 13, Penoza of Overspel hoort dus nu echt tot de mogelijkheden. Zoals de serie de Killing een mooi boek verdient, zo verdient Kruisverhoor een mooie TV-serie!