In 1927 publiceerde Sir Arthur Conan Doyle de laatste bundel met verhalen over Sherlock Holmes. Ruim tachtig jaar later verschijnt er voor het eerst sinds de dood van de schrijver een Holmes-avontuur met toestemming van de erven. Auteur is Anthony Horowitz; de titel ‘Het Huis van Zijde’. Geen gemakkelijke opgave, zou je denken, maar Horowitz slaagt met verve in de opdracht. Zijn sfeerschepping is even trefzeker als het origineel. Het is november 1890 en bar weer in London. Dokter Watson bevindt zich in de gezellig-wanordelijke kamer van zijn vriend de beroemde detective Sherlock Holmes in Baker Street, wanneer de huishoudster, mevrouw Hudson een onaangekondigde gast binnenlaat. Hij vraagt Holmes om hulp, omdat hij sinds enkele weken achtervolgd wordt door een dubieuze man met een litteken. Het is de start van een wervelend avonduur vol mysterieuze ontmoetingen en bizarre personages waarin slachtoffers vallen en ook het leven van Holmes zelf bedreigd wordt. De speurtocht naar het sinistere Huis van Zijde is een verhaal dat bij de liefhebber van de avonturen van Sherlock Holmes ongetwijfeld in de smaak zal vallen.

Sir Arthur Conan Doyle schiep zo’n 125 jaar geleden de meest eigengereide, maar oh zo slimme speurneus Sherlock Holmes. De avonturen van deze geheimzinnige detective worden al jarenlang door een groot publiek, jong en oud, met veel plezier gelezen en bekeken. Toen de creatief schepper van Holmes in 1930 overleed, waren de fans van Holmes dan ook in diepe rouw. Maar gelukkig stierf Holmes niet, want zijn avonturen zijn nog steeds springlevend. Enkele schrijvers, filmmakers en toneelproducers deden diverse pogingen het werk van Arthur Conan Doyle te evenaren. Niemand die dit lukte. Tot scenarist en jeugdboekenschrijver Anthony Horowitz werd benaderd om een boek te schrijven over de beroemdste speurder ooit. Het boek verscheen, met veel succes en – niet geheel onbelangrijk – met toestemming van de erfgenamen van Conan Doyle, onder de naam Het huis van zijde.

Het verhaal – opgetekend door de rechterhand van Holmes: dr. John. H. Watson - begint op het misschien wel bekendste adres van London: 221b Baker Street. Kunsthandelaar Edmund Carstairs meldt zich hier en vraagt om de hulp van Holmes en Watson. Carstairs heeft dure schilderijen verkocht, maar die zijn nooit op plaats van bestemming aangekomen. Een beruchte criminele bende in Dublin – de Plattepettenbende – hebben tijdens een treinoverval, bedoelt om geld te stelen, ook de schilderijen van Carstairs ontvreemd. Carstairs huurt een politie-eenheid in, die de bende opzoekt en de diefstal wreekt. Carstairs vertelt de twee bewoners van Baker Street dat er onlangs is ingebroken in zijn kunstwinkel en dat hij een vermoeden heeft dat dit een wraakactie is van een lid van de Plattepettenbende. Sherlock Holmes en Dr. Watson gaan – met hulp van een groep jeugdige straatschoffies - op onderzoek uit. Een van de straatschoffies komt te dichtbij en wordt vermoord. Holmes is ontredderd en vastberaden deze ingewikkelde zaak op te lossen. Ze komen op een spoor dat via een moord in een pension leidt naar een jongensschool. De twee vrienden trekken ten strijde tegen een samenzwering dat foltering, moord, ontvoering en rechtsverdraaiing omvat, en in de hoogste regionen van London zijn leden kent. Het leven van Holmes komt hierbij in gevaar en het lijkt de twee speurneuzen niet te lukken de zaak op te lossen. Lijkt. Want Holmes zou Holmes niet zijn als hij de oplossing niet uit zijn magistrale hoge hoed zou toveren.

Als eenmaal het boek opengeslagen is en je de eerste zin leest, sleurt het verhaal je mee naar de wereld van de beroemde detective, naar het London zoals we kennen uit de klassiekers van Charles Dickens en George Gissing. Ruituigen met paarden, huizen met namen, natgeregende kasseien op de straten, mannen met hoge hoede en lange overjassen. Het knappe is dat Horowitz de lezer niet alleen terugvoert naar deze Victoriaanse tijd, maar ook in de kenmerkende stijl van deze periode vertelt.

Dit gegeven, gecombineerd met de eigenwijze, boeiende Sherlock Holmes, een superieur vertellende dr. Watson en een werkelijk fantastisch uitgewerkt plot is Het huis van zijde een van de beste, zo niet de beste thriller van de afgelopen jaren. Een juweel dat zich naast de grote klassiekers van Conan Doyle mag dulden.

Wat een vreselijk goed boek, zo goed opgebouwd, en een verhaallijn die je doet huiveren. het neemt je mee naar oude tijden, het donkere londen, met een Oliver Twist setting. 

Het is gewoon een onvoorstelbaar goed boek, en het boeit van begin tot het einde.