Duorecensie: De verzamelaar van Diana van Hal Over de auteur: De verzamelaar is het thrillerdebuut van Diana van Hal, pseudoniem van de schrijfster Diana Ruwaard. Diana is werkzaam op een medisch laboratorium. Schrijven heeft altijd in haar bloed gezeten. Haar vurige wens: een thriller schrijven. Cover: Karin: Nu heb ik begrepen dat de cover ondertussen is vernieuwd. Ik heb de 'oude' nog in handen en laat ik het zo zeggen, de nieuwe cover vind ik een meer dan goede beslissing! 182 bladzijden, geen heel dik boek. Een debuut dus ik ben extra benieuwd. Ink: Er is een eerste en tweede kaft. Helaas is al in verslagen over het boek verraden wat de voorkant van de oude is. Ik zag er namelijk steeds een stripbeestje in dat zijn handjes tegen zijn grote mond aanslaat. In zijn bek twee mensen. Zittend in een bos. Ehm een seriemoordenaar die aan kannibalisme doet? Ja ach een menselijk brein is onvoorspelbaar... De nieuwe kaft is beduidend anders. Had ik hem opgepakt? Ja! Juist wat dit boek tussen de thrillers zou doen. Hij valt op door zijn anders zijn. Maar het oogt kinderlijk. Achterflap: In Medford Massachusetts wordt het lichaam van een jonge vrouw ontdekt, begraven in het Middlesex Fells reservaat. Al gauw blijkt dat het om een seriemoordenaar gaat. Wanneer ze de moordenaar dood terugvinden, staan de rechercheurs voor een raadsel. Tactisch rechercheur Spencer Bennet wordt belast met de zaak. DNA-analist Jennifer Rowley ondersteunt rechercheur Bennet met haar expertise. Samen met haar collega's probeert ze zo snel mogelijk al het materiaal van de zaak te onderzoeken in een race tegen de klok. Er zijn nog een aantal vrouwen vermist, die waarschijnlijk in handen zijn gevallen van deze seriemoordenaar. Spencer en Jennifer kampen beiden met een verleden. Daardoor trekken ze naar elkaar toe, maar houden elkaar op afstand. Voor een van de twee zal zijn of haar grootste angst werkelijkheid worden. Mening: Karin: Ik moet in het begin heel even wennen aan de schrijfstijl. Soms haast staccato en met korte hoofdstukken. Het wennen gaat snel voorbij en ik geniet. Het verhaal begint gelijk vanuit slachtoffer Katie Caudill en eindigt met de zin: 'Zo, dat was de laatst.' Een mannenstem. 'Nu is de verzameling compleet.' Vanaf nu ben ik alleen nog maar geboeid en wordt het verhaal vanuit verschillende invalshoeken verteld: moordenaars, slachtoffers en hoofdpersonages Jennifer en Spencer komen afwisselend aan bod. Dit loopt allemaal smeuïg in elkaar over, wordt zeer beeldend geschreven en het leest dan ook als een trein. Ik zie het allemaal als een film voor me. Ink: Start begint met 12 maanden geleden in de tijd. Dan worden in een natuurreservaat meerdere lichamen gevonden. Elk in een verschillende staat van ontbinding. De twee hoofdpersonen Spencer Bennett en DNA analiste Jennifer Rowley gaan het gevecht aan om de moordenaar te vinden. Spencer en Jennifer hebben beide een verleden welke ze qua onderwerp delen. Er broeit wel iets tussen de twee. En wat opvallend is: het stoort mij niet. Het wordt op een niet opdringerige manier verteld. Gewoon een leuke aanvulling op het verhaal. Het verhaal wordt verteld vanuit snel wisselende perspectieven, dader, DNA-specialist, rechercheur, slachtoffers. In korte hoofdstukken, wat zorgt dat het boek heel snel leest. Karin: Een man laat zijn hond uit, denkt wat verdachts te zien en schakelt de politie in. Het eerste lijk wordt al snel gevonden. En daar begint het gedonder. Het ene lijk volgt de ander snel op en vrouwen verdwijnen uit het niets. Zo komen we al snel bij de hoofdpersonages Jennifer Rowley en Spencer Bennet uit. Leuke side-kicks zijn Caitlin en Mark en vooral Caitlin is een verfrissend iemand met humor in dit verhaal. Dat van Hal op een medisch laboratorium werkt is duidelijk. De onderzoeken worden dan ook af en toe op een andere wijze dan ik gewend ben beschreven, dat is een meer dan prettige verrassing en het is aandachtpakkend en origineel. Ink: Iets meer moeite heb ik met de vele korte zinnetjes. Daar moest ik echt even aan wennen. Twijfelde ook even of het young adult of volwassen was in het begin. Al snel is duidelijk dat het echt geen YA is. Gelukkig komen in de loop van het verhaal minder korte staccatozinnen of ik wen er aan. Maar ik begin 't genieten. Klare taal en geen ingewikkelde woorden vertellen het steeds spannender wordende verhaal. Op het einde moet iedereen stil zijn en mij vooral niet storen. De kat wordt weggegooid met zijn prrr prrr. Wat een goed geconstrueerd verhaal. Goed plot en dat einde! Karin: Van Hal gaat grof geweld niet uit de weg. Met samengeknepen ogen en buik las ik bepaalde stukken over de seriemoordenaars Jimmy en Edward en hun slachtoffers: het is gruwel, het is lomp en bruut, het is grof en het is bovenal steeds spannend. Gaandeweg kom je ook meer te weten over Jimmy en Edward, en van een gelukkige jeugd was dus geen sprake. Daartegenover staat de relatie tussen Jennifer en Spencer en hun samenwerking in het onderzoek naar de moorden. Beiden met hun eigen rugzak, naar elkaar toegroeiend met een vleugje romantiek. Ik hou daar gewoon van. Mooi en subtiel uitgediept , beiden op bizarre wijze hun partner verloren, het schept een band. Het plot in zijn geheel zit gewoon goed in elkaar. Stukje bij beetje vorderen de onderzoeken, wordt de kluwen ontward en komen ze dichterbij, ondertussen zelf gevaar lopend. Ink: Is dit serieus een debuut? Wat kunnen we dan wel niet verwachten van Diana van Hal. Wat ik in ieder geval van haar verwacht? Een veel dikker boek dan deze 182 pagina's, want wat baalde ik dat het boek al uit was. Karin: De spanning zit hem niet in de dader, je weet wie dat is maar vooral richting einde gaat het van spannender naar pageturning. En dan denk je dat het verhaal gewoon af is en dan komt van Hal met een einde.......dat ik hoop dat ze opschiet met het vervolg. En zo blijkt dat in 182 bladzijden een heel compleet en zeer goed verhaal past! Al had het van mij best nog langer mogen duren. Conclusie: Spanning: 4 Schrijfstijl: 4,5 Plot: 4 Leesplezier: 4,5 Originaliteit: 4 Vier dikke sterren voor De verzamelaar van Karin. Plot: 5 Schrijfstijl: 3,5 Leesplezier: 5 Originaliteit: 4 Psychologie: 3,5 Spanning: 4,5 Vier sterren van Ink.

De meeste auteurs zijn over niets zo onzeker dan over hun debuut. Is hetgeen wat ze hebben gepubliceerd wel lezenswaardig, zal het boek wel verkocht worden, de recensies positief zijn, en vooral of de vele uren die er aan vooraf zijn gegaan, niet voor niets zullen zijn geweest. Zie hier de dilemma's waarvoor een debutant staat. Waarschijnlijk zal Diana van Hal dezelfde onzekerheden hebben gehad of nog steeds ervaren. Dit is totaal niet nodig, want haar boek De verzamelaar is een boek waar ze zich niet onzeker over hoeft te voelen. Het is een verrassend goed thrillerdebuut, dat naar veel meer smaakt. In Medford, Massachusetts wordt in een reservaat het begraven lichaam van een jonge vrouw gevonden. Zij is de eerste van een groot aantal slachtoffers, die in korte tijd, na grondig graafwerk wordt gevonden. Het blijkt dat een seriemoordenaar actief is in de regio. Rechercheur Spencer Bennet wordt op de zaak gezet en wordt ondersteund door DNA- analist Jennifer Rowley. Beide hebben in het verleden een partner gehad die op mysterieuze wijze is verdwenen, waardoor ze naar elkaar toe groeien. Er wordt nog een aantal vrouwen vermist, die mogelijk nog in leven zijn en de race tegen de klok gaat pas echt van start als het net rond de daders zich sluit. Diana van Hal is het pseudoniem voor de Nederlandse schrijfster Diana Ruwaard. Zij is werkzaam op een medisch laboratorium en daar maakt ze handig gebruik van. Ze studeerde medische microbiologie en stapte in haar derde jaar over naar klinische chemie. Tegenwoordig is ze werkzaam als analiste. Je merkt dat de schrijfster veel kennis van zaken heeft en een inkijk geeft in de werkzaamheden van een DNA-analist, zonder een overdaad aan technische details te verwerken. De verzamelaar is een vlot lezend boek met korte hoofdstukken, die to the point zijn en een duidelijke lijn in het verhaal neerzetten. Met korte zinnen en geen overbodige uitweidingen houdt ze zo de vaart er in. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, zowel vanuit een van de moordenaars als vanuit een van de ontvoerde vrouwen als de beide hoofdpersonen. Dit houdt in dat in het begin van het verhaal de dader al bekend is, maar dit is niet storend of negatief voor het verhaal. De personages zijn goed uitgewerkt. De aanstekelijke schrijfstijl van Diana van Hal heeft nieuwsgierigheid naar een vervolg aangewakkerd. Dat er nog meer van haar hand zal verschijnen, lijkt een kwestie van tijd want aan het einde van dit boek wordt er al een aantal keer subtiel een opzet gemaakt naar een vervolg op dit verhaal. Ze heeft de lat voor zichzelf op een mooie hoogte gelegd, maar dat is voor haar niet meer dan een uitdaging.