Volgens een leesvriend, behoort Karen Rose op dit moment tot één van de meest deskundige thrillerschrijfsters. Volgens haar sprong zeker dit boek er qua spanning bovenuit. Ik besloot het ook te lezen en daarvoor heb ik volgend commentaar veil: De reeks mogelijke verdachten die de gezochte seriemoordenaar(s) zouden kunnen zijn, houdt je het hele boek inderdaad in spanning. Tot het einde zijn er mogelijkheden voor de één of de ander, en dat is voor de lezer die van het betere meedenkwerk houdt een lekkere kluif. Een pageturner, wat dat betreft absoluut de top van het thrillergenre. Toch geef ik 'maar' vier sterren. Rose's handelsmerk is naar verluidt de mélange tussen spanning en erotiek, en daar zit voor mij wel een probleem. De seksscènes zijn bijna even minutieus beschreven als de moordpartijen, en dat vind ik behoorlijk overdreven. In haar boeken zijn erecties altijd 'bijna pijnlijk' en zijn de liefdes meestal in eerste instantie 'verboden', maar gebeuren ze uiteraard uiteindelijk wel. Daar mag zeker meer variatie in, want op deze manier wordt het na het zoveelste boek - die voor wat betreft het thrillergedeelte allemaal lekker spannend zijn - wel erg voor de hand liggend. In dit speciale geval vond ik het aantal bijpersonages dat uiteindelijk niets met het plot te maken blijkt te hebben ook wat groot. 750+ pagina's is wat van het goede teveel, want de leeservaring was even sterk - of misschien zelfs sterker - geweest met 600 pagina's en het eeuwige geklets over allerlei familieperikelen minder. Al lijkt het in deze review misschien niet zo: mijn opmerkingen zijn echt kleinigheden. Het boek is voor het overige een echte pageturner. Het is zoals men zegt: je bent voor of tegen Karen Rose, en als je voor bent, zijn haar boeken onmogelijk weg te leggen.