Zo werden de ervaren soldaten genoemd die op de slagvelden van het Oostfront hun moed hadden bewezen. Jonge soldaten die in afschuwwekkende tankslagen en bloedige man-tegen-man gevechten getoond hadden wat ze waard waren. Zij hadden zich als onoverwinnelijke legermacht een weg tot aan de poorten van Moskou gebaand. De bemanningsleden van de Duitse Panzer-III tank met torennummer `242´ en de soldaten van de motorrijdersectie van de Waffen-SS onder commando van luitenant Michael von Losswitz waren zulke soldaten. Hun wegen kruisten zich regelmatig op de onafzienbare, bloedige steppen van Rusland. Ze vochten op leven en dood met het Rode Leger en partizanenbendes, waarbij geen genade werd gegeven en ieder middel werd benut om te overleven. De verschrikkingen van de artilleriebombardementen, de sluipschutters, de eindeloze slachtpartijen en de dood van talloze kameraden maakten de jonge soldaten hard en emotieloos. Iedere dag kon de laatste zijn, de dood marcheerde met hen mee. Het verkrachten en vermoorden van zijn vriendinnetje door een groep partizanen verandert de jonge soldaat Kurt Hausser in een gevoelloze mensenjager. Kameraadschap, humor en liefde zijn voor de jonge soldaten onontbeerlijk om overeind te blijven op hun lange weg die bezaaid was met onmenselijk leed en ontelbare doden. Als de winter invalt, ligt het uitgeputte en leeggebloede Duitse leger voor de poorten van Moskou te bevriezen in het open veld. Pas dan beginnen de Russische tegenaanvallen. IJzige koude, honger en meedogenloze aanvallen begeleiden de in de steek gelaten Duitse soldaten op hun smadelijke terugtocht door de hel van Rusland. Frontzwijnen laat de lezers de Tweede Wereldoorlog aan het Oostfront beleven zoals hij werkelijk was. Spannend en meeslepend tot de laatste bladzijde.