Wat gebeurt er als het laagje beschaving en vernis is weggetrokken, het indringende van geweld ervaren is en we de wereld om ons heen in zijn volledige naaktheid zien? Na de bundels "Zwarte muren" waar het onontkoombare centraal stond en "Een bloedovergoten dageraad" waar angst centraal stond, vormen nu deze naaktheid en broosheid het thema: de wereld in het kille ochtendlicht. De verhalen gaan over een terugkerende mist die dood en verderf zaait, over concentratiekampen in Duitsland van nog voor de oorlog, over een apocalyptische wereld die gevangen is in een gil, over de trauma van een soldaat die Irak niet kan vergeten of een vader die zijn zoon niet kan loslaten. Een bundel met psychologische horror. Menselijke horror. Maar bovenal een bundel die de thema's van "Zwarte muren" en "Een bloedovergoten dageraad" met elkaar verbindt en de echo en broosheid weergeeft die geweld achterlaat. Het is in het kille ochtendlicht waar essentiële vragen naar voren komen. Vragen over onze donkere kanten, over de psyche. Over jou, over mij. Durf je mee te kijken? Durf je in de spiegel te kijken? Durf jij je ware ik in het kille ochtendlicht te zien? Reacties op het werk van Anthonie: Voor liefhebbers van sombere, fantasierijke verhalen met een flinke dosis spanning. - NBD Biblion Anthonie schrijft letterlijk alsof de duivel hem op de hielen zit. - SF Terra Eindelijk weer eens goed griezelen met een boek van eigen bodem! - Conny Schelvis